MassRobotics mengeluarkan standard kebolehoperasian robot mudah alih autonomi sumber terbuka pertama di dunia
Pam api ialah komponen utama dan tidak boleh diketepikan bagi banyak sistem perlindungan kebakaran berasaskan air, seperti penyiram, penaik, air berbuih, semburan air dan kabus air, dan sesuai untuk pelbagai aplikasi komersial dan perindustrian. Jika ia ditentukan perlu melalui analisis hidraulik atau tujuan lain, pemasangan pam kebakaran menyediakan aliran air dan tekanan yang diperlukan oleh sistem pemadam kebakaran. Tanpa pam kebakaran yang direka bentuk dan dipasang dengan betul, sistem perlindungan kebakaran tidak boleh dijangka mencapai matlamatnya.
Artikel ini melaporkan beberapa perubahan utama dalam edisi 2013 NFPA 20 Standard untuk Pemasangan Pam Pegun untuk Perlindungan Kebakaran, yang dikeluarkan pada musim panas 2012. Keperluan pemasangan pam dan pam bomba serta peranan NFPA dalam mewujudkan ini keperluan.
Secara keseluruhan, NFPA 20 menerima 264 cadangan pindaan, 135 ulasan susulan rasmi dan 2 tindakan di tapak yang berjaya pada Persidangan Laporan Teknikal Las Vegas NFPA 2012.
Pam bomba, sama ada pam emparan atau pam bomba anjakan positif, disenaraikan secara khusus, dan piawaian telah disemak untuk menjelaskan bahawa hanya pam bomba boleh digunakan untuk memadam kebakaran. Edisi sebelumnya ditujukan kepada "pam lain", yang ciri reka bentuknya berbeza daripada yang dinyatakan dalam piawai, dan membenarkan pam lain sedemikian dipasang di lokasi yang disenaraikan dalam makmal ujian. Walau bagaimanapun, oleh kerana semua pam elektrik dikelaskan sebagai peralatan elektrik, sesetengah orang mentafsir peruntukan ini sebagai membenarkan mana-mana pam elektrik digunakan sebagai pam kebakaran. Ini tidak dimaksudkan, dan bahasa telah disemak untuk menjelaskan perkara ini dengan lebih baik.
Bagi memudahkan semakan dan kelulusan oleh pihak berkuasa berwibawa (AHJ) dan pihak berkepentingan lain yang terlibat dalam pemasangan pam bomba, peraturan baharu mengenai butiran reka bentuk dan lukisan telah ditambah. Piawaian itu kini memerlukan pelan berkaitan untuk dilukis pada lukisan saiz seragam mengikut skala yang ditentukan. Selain itu, pelan itu kini termasuk butiran khusus tentang pelbagai ciri pemasangan keseluruhan, seperti butiran yang berkaitan dengan pembuatan pam, model dan saiz, bekalan air, paip sedutan, pemacu pam, pengawal dan pam penyelenggaraan tekanan.
Jika ujian aliran air digunakan untuk menentukan sama ada bekalan air ke pam bomba adalah mencukupi, NFPA 20 kini memerlukan ujian itu diselesaikan tidak lebih daripada 12 bulan sebelum pelan kerja dikemukakan, melainkan dibenarkan sebaliknya oleh AHJ. Sesetengah orang bimbang bahawa, dalam beberapa kes, data ujian lama yang tidak menggambarkan dengan tepat status semasa bekalan air digunakan sebagai asas reka bentuk untuk pemilihan pam kebakaran. Dalam kes ini, apabila bekalan air sebenarnya lebih rendah daripada jumlah yang ditunjukkan oleh data ujian lama, ujian penerimaan mungkin menunjukkan bahawa tekanan pelepasan pam adalah lebih rendah daripada nilai yang dikira dan tidak mencukupi untuk memenuhi keperluan keseluruhan sistem. . Penilaian dan ujian bekalan air adalah kompleks, memerlukan pemahaman tentang susun atur dan operasi sistem air, dan hanya boleh diselesaikan oleh kakitangan yang cekap.
Bilik pam dan bilik pam bebas yang mengandungi peralatan pam bomba memerlukan perlindungan khas, seperti yang disenaraikan dalam NFPA 20 dalam bentuk meja. Salah satu catatan dalam jadual berkaitan merujuk kepada bilik pam dan bilik pam yang tidak disembur dengan air. Sesetengah pembaca NFPA 20 menyalahtafsir tajuk, yang bermaksud bahawa NFPA 20 membenarkan peninggalan pemercik dalam ruang sedemikian dalam bangunan yang memerlukan atau sedang mempertimbangkan penggunaan sistem pemercik. Menambahkan bahasa perundingan untuk menjelaskan bahawa tujuan tajuk "Tidak Disiram" dalam jadual adalah untuk menentukan jenis perlindungan kebakaran pam bomba di bangunan yang tidak disiram-iaitu, bilik pam perlu diasingkan daripada bangunan lain dan bangunan itu adalah dibina dalam masa 2 jam, atau bilik pam memerlukan jarak Bangunan yang disediakan oleh bilik pam adalah sekurang-kurangnya 50 kaki tinggi. Tujuan tajuk ini bukanlah untuk memberikan pengecualian terhadap peninggalan perenjis dalam bilik pam bomba bangunan yang ditabur sepenuhnya.
NFPA 20 menyediakan perlindungan untuk peralatan pam bomba dan mereka yang memerlukan akses kepada peralatan pam bomba sekiranya berlaku kebakaran. Walaupun NFPA 20 memerlukan pihak bomba merancang akses ke bilik pam bomba terlebih dahulu, kini ia juga memerlukan lokasi bilik pam bomba dirancang lebih awal. Di samping itu, NFPA 20 memerlukan bilik pam yang tidak boleh diakses terus dari luar bangunan menyediakan laluan tertutup dari tangga tertutup atau pintu keluar luaran ke bilik pam. Versi NFPA 20 sebelumnya memerlukan laluan untuk mempunyai penarafan tahan api sekurang-kurangnya 2 jam.
Semakan 2013 memerlukan laluan mempunyai penarafan rintangan api yang sama seperti bilik pam; iaitu dalam bangunan yang ditabur sepenuhnya termasuk bilik pam, laluan hanya memerlukan 1 jam tahan api. Tahap rintangan api laluan menuju ke bilik pam tidak perlu melebihi keperluan bilik pam kebakaran. Jika bilik dan laluan pam kebakaran dibina sebagai kawasan sambungan langsung yang berasingan, laluan itu pada asasnya akan menjadi sebahagian daripada bilik pam kebakaran, dan hanya perlu membahagikan bilik dengan tahap rintangan api yang sama dengan pam kebakaran. Sila ambil perhatian bahawa terma tambahan mengenai perkara ini dikenakan untuk bangunan bertingkat tinggi.
Untuk meminimumkan pergolakan pada bebibir sedutan, NFPA 20 menentukan saiz nominal paip sedutan berdasarkan kapasiti pam api. Saiz paip yang ditentukan ini adalah berdasarkan kadar aliran maksimum 15 kaki sesaat pada 150% daripada kapasiti undian pam. Pengguna NFPA 20 akan menyedari bahawa klausa ini telah dialih keluar daripada badan standard dan ditambahkan pada jadual sebagai nota kaki. Sesetengah pengguna piawaian tersalah mentafsir maklumat kelajuan ini sebagai syarat pengesahan semasa ujian penerimaan pam. Sebaliknya, tujuan memasukkan maklumat ini adalah untuk memberikan sedikit pengetahuan latar belakang tentang asal dan perkembangan dimensi tiub sedutan yang ditetapkan.
Melainkan syarat tertentu dipenuhi, NFPA 20 memerlukan susunan paip sedutan untuk memastikan tiada tekanan negatif pada bebibir sedutan pam. Pam api empar tidak sesuai untuk mengangkat atau menarik air ke arah bebibir sedutannya. Keperluan bahawa tekanan sedutan pada bebibir sedutan tidak kurang daripada 0 psi terpakai kepada pemasangan yang terdiri daripada unit pam tunggal dan pemasangan yang terdiri daripada berbilang unit pam api yang bertujuan untuk beroperasi bersama. Pindaan kepada klausa ini menjelaskan bahawa untuk beberapa pemasangan pam, hanya pam yang direka bentuk untuk beroperasi secara serentak dipertimbangkan semasa menilai keadaan tekanan sedutan. Sesetengah pengguna NFPA 20 telah salah faham keperluan ini dan termasuk pam berlebihan atau yang hanya berjalan apabila pam utama dihentikan. Ini bukan niat fasal.
Pengecualian sedia ada kepada keperluan tekanan positif pada bebibir sedutan secara khusus membenarkan tekanan sedutan -3 psi. Pengecualian ini terpakai kepada kes di mana pam bomba berjalan pada 150% daripada aliran terkadar semasa mengepam dari tangki simpanan tanah. Teks lampiran untuk pengecualian ini telah disemak untuk menyasarkan semua jenis pam api empar, bukan hanya pam api mendatar. Pindaan lain pada teks lampiran menunjukkan bahawa pada akhir tempoh aliran air yang diperlukan, jika ketinggian ruang sedutan pam adalah sama atau lebih rendah daripada paras air dalam tangki simpanan, margin bacaan tekanan sedutan -3 psi dibenarkan. Versi sebelumnya merujuk kepada ketinggian lantai bilik pam dan bahagian bawah tangki. Teks yang disemak dengan lebih baik memastikan tiada daya angkat atau ketegangan akan berlaku antara tangki air dan bebibir sedutan pam bomba. Seperti yang dinyatakan dalam lampiran pada masa ini, apabila pam berjalan pada kapasiti 150% dan air dalam tangki berada pada paras paling rendah, margin tekanan sedutan -3 psi menyumbang kepada kehilangan geseran dalam paip sedutan.
Peranti tertentu dalam saluran paip sedutan boleh menyebabkan tahap aliran dan pergolakan yang tidak diingini, dan menghalang operasi dan prestasi pam. NFPA 20 pada masa ini menetapkan bahawa dalam jarak 50 kaki dari bebibir sedutan pam, tiada injap boleh dipasang dalam paip sedutan kecuali untuk injap batang dan kuk luaran (OS&Y) yang disenaraikan. Klausa ini telah disemak untuk menjelaskan bahawa, kecuali injap OS&Y yang disenaraikan, tiada injap "kawalan" boleh dipasang dalam jarak 50 kaki. Klausa ini telah disemak selanjutnya untuk menyasarkan peralatan aliran semula secara khusus. Perubahan ini memberikan ketekalan yang lebih baik dengan peruntukan standard yang lain dan menjelaskan maksud keperluan, iaitu untuk menyekat penggunaan injap rama-rama sahaja, dan membenarkan pemasangan injap pintu OS&Y, injap sehala dan peranti kembali dalam saluran paip sedutan. Tetapi sila ambil perhatian bahawa hanya dalam lain-lain Pemasangan injap sehala dan peranti aliran balik dalam saluran paip sedutan hanya dibenarkan di bawah syarat yang diperlukan oleh piawaian atau AHJ. Jika injap sehala atau peranti pencegahan aliran balik diperlukan di hulu pelabuhan sedutan pam api, NFPA memerlukan peranti itu sekurang-kurangnya 10 diameter paip hulu bebibir sedutan pam.
Kelengkapan seperti siku, tee dan sambungan silang dalam paip sedutan akan menyebabkan aliran air ke dalam pam tidak seimbang. Ketidakseimbangan berlaku di mana pemasangan menukar satah aliran berbanding satah aliran melalui pam bomba. Aliran tidak seimbang ini akan mengurangkan prestasi dan hayat perkhidmatan pam. NFPA 20 mengehadkan lokasi dan susunan kelengkapan tersebut dalam paip sedutan. Kelengkapan paip sedemikian tidak boleh dipasang dalam 10 diameter paip bebibir sedutan. Pengecualian semasa kepada peraturan ini membolehkan satah garis tengah siku berserenjang dengan aci pam terbelah mendatar di mana-mana kedudukan port sedutan pam. Susunan siku ini tidak mewujudkan keadaan aliran yang berbahaya. Untuk versi seterusnya, pengecualian ini telah dilanjutkan untuk memasukkan baju-T.
Apabila pam bomba menyedut dari bahagian bawah tangki simpanan, NFPA 20 memerlukan pengaturan tertentu untuk pelepasan tangki simpanan. Apabila air mengalir keluar dari saluran keluar tangki air, pusaran sering terbentuk, memasukkan udara ke dalam paip sedutan dan meningkatkan kejadian pergolakan. Fenomena serupa berlaku apabila air dialirkan dari sinki atau tab mandi. Seperti yang dinyatakan sebelum ini, pergolakan dan aliran tidak seimbang ke dalam port sedutan pam harus dielakkan.
Bagi mengelakkan fenomena ini, NFPA 20 memerlukan penggunaan peranti yang menghalang pembentukan arus pusar. Peranti ini sering salah dirujuk sebagai plat vorteks, tetapi terminologi dalam NFPA 20 telah disemak untuk lebih berkait dengan NFPA 22 (Standard untuk Tangki Air Api Peribadi) dan untuk menjelaskan bahawa peranti itu sebenarnya adalah "plat vorteks "" A plat yang digunakan untuk menghalang pembentukan pusaran. Di samping itu, rujukan kepada "Pam Empar, Pam Putar dan Piawai Pam Salingan" Persatuan Hidraulik telah ditambahkan pada teks lampiran untuk mendapatkan maklumat lanjut mengenai subjek.
Sejak edisi 2003, NFPA 20 membenarkan penggunaan pendikit sedutan rendah di mana AHJ memerlukan tekanan positif dalam talian sedutan. Tujuan injap jenis ini adalah untuk membantu memastikan tekanan dalam paip sedutan tidak jatuh ke tahap kritikal yang telah ditetapkan kerana keadaan bekalan air yang tersedia. Sebagai contoh, apabila sesalur bekalan air perbandaran digunakan sebagai bekalan air untuk sistem perlindungan kebakaran, sesalur utama mungkin tidak menyediakan air sebanyak yang boleh dipam oleh pam bomba, terutamanya apabila pam itu beroperasi dalam keadaan hampir lebihan beban. Penurunan tekanan yang terhasil di utama perbandaran boleh membawa kepada keadaan yang tidak diingini, seperti pencemaran air bawah tanah atau aliran balik, atau dalam kes yang melampau boleh menyebabkan utama runtuh.
Jika AHJ memerlukan penggunaan injap pendikit sedutan rendah, NFPA 20 memerlukan injap pendikit sedemikian dipasang dalam talian nyahcas antara pam dan injap sehala nyahcas. Talian penderiaan yang disambungkan ke paip sedutan mengawal kedudukan injap pendikit. Apabila tekanan sedutan menurun kepada tekanan pendikit pratetap (biasanya 20 psi), injap mula ditutup, dengan itu menyekat aliran dan mengekalkan tekanan sedutan pada tahap pratetap.
Apabila air mengalir melalui injap pendikit, kehilangan geseran akan berlaku, yang perlu dipertimbangkan dalam reka bentuk sistem. Kerugian geseran yang berkaitan dengan peranti ini boleh menjadi ketara. Sebagai contoh, mengalir melalui 8 inci. Peralatan boleh menyebabkan penurunan tekanan sehingga 7 psi. Walaupun versi semasa mengandungi teks nasihat untuk situasi ini, versi 2013 akan memaksa reka bentuk sistem perlindungan kebakaran untuk mempertimbangkan kehilangan geseran melalui injap pendikit sedutan rendah dalam kedudukan terbuka sepenuhnya.
NFPA 20 memerlukan pemantauan injap kawalan alur keluar ujian dalam kedudukan tertutup. Seperti yang dinyatakan sebelum ini, peraturan ini mungkin ditafsirkan secara salah sebagai bermaksud pemantauan injap pada alur keluar pelbagai sambungan hos yang disambungkan kepada manifold pengepala ujian. Ini bukan maksud standard. Ia jelas ditetapkan bahawa injap kawalan dalam saluran paip antara paip pelepasan dan manifold pengepala ujian injap hos perlu diawasi dalam kedudukan tertutup; injap luaran pada setiap alur keluar pengepala ujian tidak perlu diawasi.
Peraturan terdahulu yang memerlukan jurang tidak kurang daripada 1 inci di sekeliling paip yang melalui dinding atau lantai telah mengalami perubahan besar. Skop peraturan dikurangkan untuk merangkumi hanya dinding, siling dan lantai kepungan bilik pam bomba. Ia menyelesaikan penggunaan celah lain, lengan paip dan penyambung fleksibel, dan memberikan perkaitan yang lebih baik dengan keperluan NFPA 13, standard pemasangan untuk sistem pemercik.
Istilah "injap pelepas tekanan" biasanya digunakan untuk injap besar yang bersaiz untuk mengeluarkan sejumlah besar air dari pelabuhan pelepasan pam bomba. Penggunaan injap ini terhad kepada aplikasi tertentu. Istilah "injap pelega tekanan edaran" merujuk kepada injap pelega tekanan kecil yang digunakan untuk mengeluarkan sejumlah kecil air untuk penyejukan apabila tiada air dilepaskan ke hilir pam bomba. Pam api empar enjin diesel penyejuk motor dan radiator memerlukan injap keselamatan edaran antara port nyahcas pam kebakaran dan injap sehala nyahcas. Injap pengurangan tekanan edaran tambahan diperlukan di hilir injap pengurangan tekanan, yang kembali ke port sedutan melalui paip. Apabila gelung ujian meter kembali ke port sedutan pam api melalui saluran paip, injap keselamatan peredaran tambahan juga diperlukan.
Peraturan mengenai injap pelega tekanan telah disusun semula untuk menjelaskan bahawa injap pelega tekanan hanya dibenarkan digunakan apabila keadaan operasi pam "tidak normal" berikut menyebabkan komponen sistem menanggung tekanan melebihi penarafan tekanannya: (1) Diesel pemacu pam enjin 110 % Operasi kelajuan terkadar, (2) pengawal pengehad voltan kelajuan berubah-ubah elektrik berjalan merentasi garisan (kelajuan undian).
NFPA 20 membenarkan pelepasan injap pelega tekanan dihantar semula ke paip sedutan melalui paip. Peraturan baharu dalam edisi 2013 melibatkan pam yang digerakkan oleh enjin diesel yang menyepadukan penyejukan penukar haba untuk enjin. Untuk susunan ini, isyarat suhu air penyejukan tinggi 104 F dari salur masuk enjin bekalan air penukar haba akan dihantar kepada pengawal pam bomba. Selepas menerima isyarat ini, jika tiada isyarat kecemasan yang berkesan yang meminta operasi pam bomba, pengawal akan menghentikan enjin.
Peredaran semula air yang dilepaskan dari pam kembali ke paip sedutan pam boleh menyebabkan masalah kerana air yang dikitar semula bukan sahaja digunakan untuk menyejukkan enjin, tetapi juga untuk menyejukkan suhu udara masukan enjin. Penyejukan suhu udara masuk enjin adalah penting untuk memenuhi keperluan pelepasan enjin Agensi Perlindungan Alam Sekitar AS. Suhu dalam julat 150 F telah diperhatikan. Walaupun mungkin terdapat aliran air yang mencukupi untuk menyejukkan enjin dengan secukupnya pada suhu tinggi ini, suhu port pengambilan tidak boleh disejukkan dengan secukupnya dan boleh menyebabkan enjin beroperasi di luar julat yang mematuhi EPA. Walaupun injap pelega tekanan terbuka hanya di bawah keadaan tekanan lampau, dan injap pelega tekanan beredar juga perlu dipasang untuk membantu mengekalkan suhu air, langkah berjaga-jaga tambahan ini telah dibangunkan untuk memastikan pematuhan terhadap kebimbangan yang lebih luas berkaitan dengan pam bomba.
Pada edisi 2010, konsep unit pam kebakaran tandem telah diperkenalkan, dan susunan unit pam bomba yang bertujuan untuk operasi bersatu telah diterangkan, iaitu, pam pertama secara langsung menyedut air daripada bekalan air, dan setiap pam berurutan menyedut air dari sumber air sebelumnya. Pam. Unit siri jenis ini adalah yang paling biasa dalam bangunan bertingkat tinggi dan bangunan dan struktur besar yang lain. Dalam dua kitaran semakan pertama, termasuk edisi 2013, Jawatankuasa Teknikal Pam Bomba menghabiskan banyak usaha untuk mengkaji semula peraturan bagi susunan unit pam bomba tandem.
Isu pusat adalah berkaitan dengan lokasi unit pam bomba. Dalam dua kitaran yang lalu, telah dicadangkan bahawa semua pam yang membentuk susunan unit pam bomba bersiri harus diletakkan di dalam bilik pam bomba yang sama. Untuk edisi 2013, pengecualian telah dibuat untuk membenarkan pemasangan pam bomba ditempatkan di bilik yang berbeza dalam keadaan tertentu. Walaupun bahasa ini lulus semakan Jawatankuasa Pam Bomba, ia dikembalikan pada Mesyuarat Teknikal Persatuan NFPA pada Jun tahun ini. Walaupun perubahan yang dicadangkan tidak akan berkuat kuasa, topik tersebut berkemungkinan akan dibangkitkan semula dalam kitaran semakan seterusnya. Kontroversi mengenai kesukaran menyelia operasi berbilang unit pam bomba dalam situasi kecemasan, memudahkan fungsi ujian yang betul, dan memastikan kebolehpercayaan keseluruhan sistem akan diteruskan. Di samping itu, perlu diingat bahawa walaupun NFPA 20 akan terus membenarkan pembahagian menegak unit pam bomba, bidang kuasa tertentu tidak membenarkan pengaturan ini.
Jika pengepala ujian pam kebakaran dipasang, NFPA 20 memerlukannya dipasang pada dinding luar atau lokasi lain di luar bilik pam untuk membenarkan saliran semasa ujian. Susun atur luar adalah kondusif untuk mengalirkan aliran air ke lokasi yang selamat, dan meminimumkan kesan saliran tidak sengaja pada pam bomba, pengawal, motor, enjin diesel, dsb. Teks lampiran baharu telah ditambahkan untuk menangani keadaan di mana kepala ujian boleh dipertimbangkan untuk lokasi dalam bangunan. Sekiranya kerosakan yang disebabkan oleh kecurian atau vandalisme perlu dipertimbangkan, injap hos pengepala ujian mungkin terletak di dalam bangunan tetapi di luar bilik pam bomba. Jika mengikut penghakiman AHJ, aliran ujian boleh diarahkan dengan selamat ke luar bangunan tanpa perlu Risiko yang tidak wajar untuk semburan air pada peralatan pam bomba.
NFPA 20 telah membenarkan meter aliran digunakan sebagai peralatan ujian aliran air untuk beberapa lama. Pada masa pemasangan, NFPA 25, piawai untuk pemeriksaan, ujian dan penyelenggaraan sistem perlindungan kebakaran berasaskan air, memerlukan meter aliran diuji dan ditentukur semula setiap tiga tahun. Walau bagaimanapun, NFPA 20 tidak mengandungi peruntukan untuk memudahkan penentukuran atau penentukuran semula meter alir. Versi 2013 kini memerlukan bahawa jika peranti pemeteran dipasang dalam susunan gelang untuk ujian aliran pam kebakaran, kaedah alternatif untuk mengukur aliran juga diperlukan. Peranti sandaran hendaklah terletak di hilir meter alir dan disambungkan secara bersiri dengan meter alir, dan berfungsi dalam julat aliran yang diperlukan untuk ujian aliran penuh pam api. Di samping itu, piawaian kini akan menyatakan bahawa alternatif yang boleh diterima untuk mengukur aliran ialah pengepala ujian bersaiz sesuai. Melainkan susunan yang diterangkan dalam peraturan baharu di atas disediakan, penentukuran meter alir memerlukan penyingkiran fizikal peralatan dan ujian dalam susunan yang mungkin tidak mencerminkan pemasangan pam dan paip sebenar. Dalam jangka panjang, pendekatan ini boleh menjadi rumit dan mahal. Di samping itu, perubahan dalam susunan paip dan susunan ujian mungkin tidak sepadan dengan pemasangan pam sebenar, dan keputusan penentukuran semula mungkin dipersoalkan.
Versi NFPA 20 sebelumnya memerlukan pemasangan injap rama-rama atau injap pintu yang menunjukkan senarai dan injap longkang atau bola jatuh ke kepala ujian dalam saluran paip apabila pengepala ujian terletak di luar pam atau pada jarak tertentu dari pam dan di sana. adalah bahaya beku. Peraturan telah disemak untuk memerlukan injap rama-rama atau injap pintu dan injap longkang atau bola jatuh dalam semua kes. Jika tiada injap, air akan mencapai kedudukan pengepala ujian di bawah tekanan, yang membimbangkan. Air boleh disalirkan dengan mudah daripada sistem pemadam kebakaran melalui pengepala ujian untuk tujuan bukan pemadam kebakaran. Isu lain ialah keselamatan kakitangan yang menjalankan ujian pam. Sambungan antara hos dan pengepala ujian adalah lebih selamat, dan tiada tekanan air pada pengepala ujian. Selepas ujian selesai, injap titisan sfera melepaskan tekanan dan air dalam saluran paip.
NFPA 20 pada masa ini menetapkan bahawa jika pencegah aliran balik yang disambungkan ke pam diperlukan, pertimbangan khusus harus diberikan kepada peningkatan kehilangan tekanan yang disebabkan oleh pemasangan pencegah aliran balik. Oleh itu, apabila pam api beroperasi pada 150% daripada kapasiti terkadarnya, NFPA 20 memerlukan tekanan sedutan sekurang-kurangnya 0 psi direkodkan untuk pemasangan. Keperluan ini boleh ditafsirkan sebagai bermakna bahawa tekanan sedutan direkodkan pada peranti pemulangan dan bukannya pada bebibir sedutan pam. Versi seterusnya menjelaskan bacaan tekanan pada port sedutan pam bomba.
Keperluan untuk perlindungan gempa bumi telah dijelaskan untuk menunjukkan bahawa ia hanya terpakai kepada situasi di mana peraturan tempatan secara khusus memerlukan perlindungan sistem perlindungan kebakaran daripada kerosakan gempa bumi. Di samping itu, peraturan terdahulu mengenai pemasangan komponen pam telah dipadamkan supaya ia boleh menahan pergerakan sisi yang sama dengan separuh daripada berat peralatan. NFPA 20 kini memerlukan beban seismik mendatar berdasarkan NFPA 13; SEI/ASCE7; atau AHJ sumber tempatan, negeri atau antarabangsa yang boleh diterima.
Perubahan ini lebih konsisten dengan kaedah semasa yang digunakan untuk melindungi bangunan dan sistem mekanikal yang berkaitan daripada daya yang disebabkan oleh kejadian seismik. Konsep menggunakan separuh berat peralatan adalah tidak berhemat dalam semua keadaan. Pengguna NFPA 20 perlu sedar bahawa beban mendatar yang dihasilkan akan berbeza-beza bergantung pada lokasi tapak projek. Walaupun NFPA 13 menyediakan kaedah yang dipermudahkan untuk menentukan beban, dan SEI/ASCE7 mengandungi kaedah yang lebih komprehensif, NFPA 20 tidak mewajibkan penggunaan piawai rujukan ini, tetapi membenarkan AHJ membuat keputusan muktamad.
NFPA 20 mentakrifkan pemasangan pam kebakaran berbungkus sebagai pemasangan unit pam bomba yang dipasang dalam kemudahan pembungkusan dan dihantar sebagai unit ke tapak pemasangan. Komponen yang perlu disenaraikan dalam pakej pra-pasang termasuk pam, pemacu, pengawal dan aksesori lain yang ditentukan oleh pembungkus. Aksesori ini dipasang pada tapak dengan atau tanpa perumah. Keperluan untuk komponen pembungkusan telah diperluaskan. Komponen unit pam akan dipasang dan dipasang pada struktur rangka keluli. Pengimpal yang memasang unit pembungkusan hendaklah memenuhi keperluan Seksyen 9 Kod Dandang dan Kapal Tekanan ASME atau American Welding Society AWS D1.1. Keseluruhan pemasangan mesti disenaraikan untuk digunakan oleh pam bomba, dan direka dan direka bentuk oleh pereka bentuk sistem mengikut arahan dalam NFPA 20. Akhir sekali, semua pelan dan helaian data hendaklah diserahkan kepada AHJ untuk semakan, dan salinan setem penyerahan yang diluluskan hendaklah disimpan untuk penyimpanan rekod.
Perubahan ini dibuat untuk mengawal dengan lebih baik siapa yang bertanggungjawab untuk memastikan unit pam yang lengkap dikilangkan, dipasang dan dikendalikan seperti yang diharapkan. Walaupun pengeluar pam bomba biasanya merupakan entiti yang diperlukan untuk menyelesaikan sebarang masalah pemasangan, pengeluar pam tidak semestinya pihak yang memasang komponen pam bomba yang dibungkus.
Dalam sesetengah bidang kuasa, sambungan terus antara pam bomba dan sumber air, seperti dari sesalur air perbandaran, tidak dibenarkan. Dalam kes lain, sumber air perbandaran atau lain-lain tidak dapat memberikan aliran maksimum yang diperlukan oleh sistem perlindungan kebakaran, atau keadaan aliran turun naik dengan banyaknya. Dalam kedua-dua kes, penggunaan tangki gangguan untuk mengganggu atau memutuskan sambungan ke sumber air menyediakan pilihan reka bentuk yang berpotensi. Tangki air yang terganggu ialah tangki air yang menyediakan sedutan untuk pam bomba, tetapi kapasiti atau saiz tangki air adalah lebih kecil daripada yang diperlukan oleh sistem pemadam kebakaran yang disediakan; iaitu tangki air tidak boleh mengandungi air yang diperlukan untuk operasi keseluruhan sistem memadam kebakaran.
Tangki potong paling biasa digunakan (1) sebagai cara untuk mengelakkan aliran balik antara sumber bekalan air dan paip sedutan pam bomba, (2) menghapuskan turun naik dalam tekanan sumber bekalan air, (3) menyediakan tekanan sedutan yang stabil dan agak malar pam bomba, dan/Atau (4) Menyediakan simpanan air untuk menambah sumber air yang tidak dapat memberikan aliran maksimum yang diperlukan oleh sistem memadam kebakaran.
NFPA 20 memerlukan saiz tangki air dilaraskan supaya air yang disimpan di dalam tangki air dengan fungsi penambahan semula automatik mesti menyediakan aliran dan tempoh permintaan sistem yang maksimum. Dengan pam bomba berjalan pada 150% daripada kapasiti terkadarnya, saiz tangki air juga mesti bertahan sekurang-kurangnya 15 minit. Selain itu, NFPA 20 termasuk peraturan mengenai pengisian semula tangki bahan api dan memerlukan mekanisme pengisian semula disenaraikan dan diatur untuk operasi automatik. Peraturan pengisian khusus, seperti yang berkaitan dengan saluran paip pengisian, saluran paip pintasan, isyarat paras cecair, dsb., adalah berdasarkan saiz keseluruhan tangki. Jika saiz tangki adalah sedemikian sehingga kapasitinya kurang daripada keperluan sistem maksimum selama 30 minit, satu set peraturan dikenakan. Jika tangki bersaiz supaya kapasitinya dapat memenuhi permintaan sistem maksimum selama sekurang-kurangnya 30 minit, satu lagi set peraturan akan dikenakan. Menyemak dan menyusun semula perenggan pada tangki potong untuk menjelaskan peraturan yang berkenaan berdasarkan saiz tangki.
NFPA menyediakan panduan tambahan untuk memudahkan aktiviti yang telah dirancang untuk pihak bomba mencari dan menyediakan peralatan pam bomba di bangunan tinggi. Seperti yang dinyatakan dalam teks lampiran baharu, lokasi bilik pam di bangunan tinggi memerlukan pertimbangan yang sewajarnya. Sekiranya berlaku kebakaran, kakitangan biasanya dihantar ke bilik pam untuk memantau atau mengawal operasi pam.
Cara paling berkesan untuk memberi perlindungan kepada responden ini adalah dengan memasuki bilik pam terus dari luar bangunan. Walau bagaimanapun, susunan ini tidak selalu boleh dilaksanakan atau praktikal untuk bangunan bertingkat tinggi. Dalam kebanyakan kes, bilik pam di bangunan bertingkat tinggi perlu terletak di beberapa tingkat di atas atau di bawah tanah.
Apabila bilik pam tidak dinilai, NFPA 20 memerlukan laluan terlindung antara tangga dan bilik pam bomba. Tahap rintangan api laluan mestilah sama dengan tahap rintangan api yang diperlukan untuk tangga keluar menuju ke bilik pam. Banyak peraturan keselamatan bangunan dan kehidupan tidak membenarkan bilik pam menuju terus ke tangga keluar tertutup, kerana bilik pam bukanlah ruang yang biasa diduduki. Walau bagaimanapun, laluan antara ruang tangga menuju ke bilik pam dan bilik pam atas atau bawah perlu sesingkat mungkin dan menuju ke kawasan bangunan lain sesedikit mungkin. Ini memberikan perlindungan yang lebih baik untuk responden yang masuk dan keluar dari bilik pam sekiranya berlaku kebakaran.
Lokasi dan susun atur bilik pam juga harus memastikan bahawa air yang dilepaskan daripada peralatan pam (seperti kelenjar pembungkusan) dan injap pelepasan dan injap pelepas tekanan dirawat dengan selamat.
Sebagai sebahagian daripada Bab 5, konsep bangunan bertingkat tinggi telah diperkenalkan pada edisi 2013. Bangunan bertingkat tinggi ditakrifkan sebagai bangunan di tingkat yang boleh didiami iaitu 75 kaki di atas aras terendah akses kenderaan bomba. Peraturan NFPA 20 sebelum ini sebahagian besarnya mengklasifikasikan bangunan tersebut sebagai kategori yang sama, tidak kira sama ada bangunan itu tinggi 200 kaki atau 2000 kaki. Walau bagaimanapun, sesetengah bangunan adalah sangat tinggi sehingga adalah mustahil untuk peralatan pam jabatan bomba tindak balas untuk mengatasi ketinggian yang berkaitan dan kehilangan geseran untuk memenuhi keperluan aliran dan tekanan sistem perlindungan kebakaran di tingkat tertinggi. Walaupun versi sebelumnya NFPA 20 merujuk kepada struktur atau kawasan di luar kapasiti mengepam peralatan bomba dalam beberapa kes, versi 2013 mempunyai keperluan yang lebih khusus untuk "bangunan yang sangat tinggi" sedemikian. Walau bagaimanapun, pembaca harus sedar bahawa beberapa peraturan untuk situasi sedemikian juga terdapat dalam Bab 9, yang berkaitan dengan bekalan kuasa pemasangan pam api elektrik.
Untuk "bangunan yang sangat tinggi", pemasangan pam bomba perlu menyediakan perlindungan tambahan dan redundansi, seperti yang diterangkan di bawah. Daripada mengaitkan peraturan baharu untuk bangunan yang sangat tinggi kepada ketinggian bangunan tertentu, keperluan berasaskan prestasi yang berkaitan dengan tindak balas kepada kapasiti mengepam jabatan bomba dicadangkan. Jabatan bomba membeli peralatan yang berbeza dengan kapasiti pengepaman yang berbeza, jadi standard hanya berdasarkan ketinggian bangunan maksimum adalah agak terhad. Pasukan reka bentuk kini perlu mengesahkan secara khusus keupayaan mengepam jabatan bomba sebagai tindak balas kepada setiap projek. Peraturan tambahan mengenai tangki air berlebihan dan pam bomba juga telah ditambah untuk bangunan yang sangat tinggi.
Jika sumber bekalan air utama ialah tangki air, dua atau lebih tangki air diperlukan. Jika setiap petak boleh digunakan sebagai tangki air yang berasingan, satu tangki air yang boleh dibahagikan kepada dua petak dibenarkan. Jumlah isipadu semua tangki atau petak simpanan mestilah mencukupi untuk memenuhi semua keperluan perlindungan kebakaran sistem yang berkaitan. Saiz setiap tangki simpanan atau petak individu mesti memastikan sekurang-kurangnya 50% keperluan perlindungan kebakaran boleh disimpan apabila mana-mana satu petak atau tangki simpanan tidak berfungsi. Sila ambil perhatian bahawa peraturan ini tidak memerlukan setiap tangki atau petak bahan api individu boleh menyediakan keperluan keseluruhan sistem. Walau bagaimanapun, setiap tangki bahan api dan/atau petak tangki bahan api mesti mempunyai peranti pengisian automatik yang boleh menyediakan keperluan sistem yang lengkap. Walaupun penyediaan tangki atau petak simpanan berlebihan telah diperkenalkan pada edisi 2010, ia secara rasmi digunakan dalam bangunan bertingkat tinggi pada edisi 2013.
Pam bomba di kawasan yang sebahagian atau sepenuhnya melebihi kapasiti mengepam peralatan bomba mesti dilengkapi dengan unit pam bomba siap sedia automatik sepenuhnya bebas atau berbilang unit supaya semua kawasan dapat mengekalkan perkhidmatan penuh apabila mana-mana pam dipam keluar. Pilihan lain ialah menyediakan cara tambahan untuk menyediakan semua keperluan perlindungan kebakaran yang boleh diterima oleh AHJ. Pilihan kedua ini membolehkan rundingan dengan AHJ untuk menyediakan fungsi pam bomba yang berlebihan. Sistem penaik air suapan graviti yang direka dengan munasabah mungkin menjadi pilihan untuk memenuhi keperluan ini. Ingat, mungkin terdapat berbilang AHJ untuk projek reka bentuk tertentu.
Paip sedutan yang membekalkan pam bomba perlu disiram secukupnya untuk memastikan batu, kelodak dan serpihan lain tidak akan memasuki pam atau sistem pemadam kebakaran dan menyebabkan kerosakan. Versi standard sebelumnya termasuk dua jadual yang menyatakan kelajuan pembilasan pam tetap dan pam anjakan positif. Untuk edisi 2013, jadual ini digabungkan, digunakan pada semua paip sedutan dan berdasarkan saiz nominal paip sedutan. Kadar penyiraman paip bersaiz lebih kecil juga telah disemak untuk mencerminkan kadar aliran air kira-kira 15 kaki sesaat.
Jika aliran curahan maksimum yang ditentukan tidak dapat dicapai, piawaian akan membenarkan aliran curahan melebihi 100% daripada aliran undian pam api yang disambungkan, atau permintaan aliran maksimum sistem pemadam kebakaran, yang mana lebih besar. Bahasa baharu menunjukkan bahawa aliran curahan yang dikurangkan ini merupakan ujian yang boleh diterima, dengan syarat aliran tersebut melebihi aliran reka bentuk sistem perlindungan kebakaran.
Di samping itu, bahasa lampiran telah ditambahkan untuk menunjukkan bahawa jika bekalan air yang ada gagal memenuhi kadar aliran yang ditetapkan dalam piawaian, sumber tambahan, seperti pam dari jabatan bomba, mungkin diperlukan. Piawaian itu kini juga termasuk bahasa yang menunjukkan bahawa prosedur pembilasan perlu dilakukan, disaksikan dan ditandatangani sebelum menyambung ke pam bomba.
Masa siaran: Sep-16-2021
